Ξετρελλάθηκα εντελώς πριν λίγο με αυτή την φωτογραφία της διεθνούς ειδικής ομάδας πυροσβεστών που κρατούν στα χέρια τους και δίνουν οξυγόνο στο 14 ημερών βρέφος που διέσωσαν από τα χαλάσματα του μεγάλου σεισμού στην Ανατολική Τουρκία. Απόλυτα φυσική, καθόλου στημένη, γνήσιο ενδιαφέρον, αγωνία, συναίσθημα, προσήλωση. Και στην μέση το μέλλον της Τουρκίας, να το κρατούν σαν να είναι το μέλλον και η ελπίδα όλου του κόσμου. Δεν τα σπάει απλώς, τα κάνει σκόνη. Με άναψε τόσο φωτογραφικά που επί τόπου έβγαλα την επαγγελματική μου φωτογραφική από τη ναφθαλίνη να αρχίσω και πάλι να φωτογραφίζω. Αναμένετε δείγματα από τον νεο-εμπνευσμένο φωτογραφικό μου οίστρο σύντομα.
(αν πάντως ο φωτογράφος ήταν copyright junkie θα κότσαρε πάνω της έστω ένα τοσοδούλι watermark). Την εντόπισα στον συνιστολογιστή Πιγκουίνο
5 σχόλια:
mia fotografia olo elpida...kalispera sas!
Καλησπέρα σας :) Η (ανα)γέννηση της ελπίδας, κυριολεκτικά!
Εσύ το παρουσίασες χίλιες φορές καλύτερα από μένα (ζηλεύω!).
Πράγματι, είναι συγκλονιστική...
θεληση για ζωη !!!! -)))))
Άσε έχω ανελέητο οίστρο τελευταία. Αφού ξανάπιασα και τη νουβέλα μου μετά από αρκετούς μήνες. Νέες ιδέες, νέα εξέλιξη στην ροή, έχω ήδη οραματιστεί και το τέλος της - που δεν μου έβγαινε πριν με τίποτα.
Και το γλυκό φωτο-μικρόβιο με ξαναπρόσβαλλε το άτιμο όπως έγραψα ήδη - ευτυχώς! ^^
Δημοσίευση σχολίου